Onduidelijkheid

Deze week hoopte ik op duidelijkheid vanuit de therapieën. Dat mij een datum gegeven kon worden, zodat ik wist waar ik aan toe was. Maar nee, het is vrijdag en we weten nog net zo weinig. 

Wat wel duidelijk is geworden, is hoe het vorm gegeven zal moeten worden. 6 weken gesloten crisisgroep, daarna 6 weken een behandelgroep, en daarna doorstromen naar een soort eigen huisje, maar nog wel binnen een kliniek. Dus die duidelijkheid is fijn.

Wat het probleem met mij is, ik heb het geheugen van een zeef. Ik heb deze hele week de tijd genomen om even naar mijn lichaam te luisteren. Daardoor weinig gedeeld hier op de website. En daardoor weet ik afgelopen week niet meer zo goed. Mijn behandelaar is er volgende week niet in verband met vakantie, dus hebben we daar ook bij stil gestaan hoe ik dan volgende week vorm ga geven met therapieën.

Ik ben bij best veel aanwezig geweest, maar zat soms met één iemand anders en anders alleen. De groep word echt heel klein nu. Volgende week gaan er weer twee met ontslag, dan zijn we nog met z'n drieën. En ze staan wel met drie of soms vier man begeleiding. Want dat konden ze niet uitroosteren. Het is heel apart om mee te maken.

Nu gaan we een lang paasweekend in. Zie er wel tegenop, maar heb ook het idee dat ik het aankan. Ik hoop dat er genoeg afleiding gaat zijn voor mij, en genoeg motivatie om die afleiding ook echt aan te gaan.