Vervolg
In de therapie is er vooral stil gestaan bij het vervolg. Waar ga ik heen voor 1 mei? Ik heb mijn wensen aangegeven en ik heb voor een deel hun plannen gehoord. De behandelaar die ik hier op de gesloten behandelkliniek heb, blijft me nog zeker zes maanden behandelen. Maar hoe dat er precies uit gaat zien is nog onduidelijk. Ze zijn aan het kijken of ik ook vaktherapie kan krijgen, naast psychotherapie. En de individuele sessies gaan van 30 minuten naar 45 minuten, maar waar ik al aangegeven heb ze naar een uur of zelfs anderhalf uur te willen. Hopelijk dat alles snel rond is. Ik heb ook aangegeven dat ik toch wel zo snel mogelijk over wil gaan. Dus wie weet, wordt dat volgende week, maar waarschijnlijk die week erna.
Verder heb ik op woensdag geen groepstherapie om half 12 gehad. Die ging op donderdag wel door. Het was muziektherapie, waar vooral ruimte was voor spel. We hebben eerst veel gepraat en daarna chaotisch geluid gemaakt. Ik heb eerlijk gezegd niet meegedaan, maar geluisterd. Ik was er nog niet aan toe om echt mee toe doen. Tot slot nog een individuele dramasessie gehad. Daarin ook veel gepraat over de onzekerheid een onduidelijkheid die er bij iedereen speelt. Om het nog wat therapeutischer te maken, moest ik de band met mijn ouders met kussens in de ruimte leggen.
Tot slot waren er dagelijks dagopeningen en dagsluitingen. Ik heb ze zo goed mogelijk gevolgd. Met een leeglopende kliniek zitten we vaak met twee, soms drie en soms zelfs alleen. Ik merk dat ik weinig meer weet over een dag. Ik vind het dan moeilijk om er bij te zitten, maar doe het wel. Het is ook niet dat ik niet geïnteresseerd ben in het verhaal van anderen, maar ik hoef het ook niet altijd te horen. Als ik mijn eerlijk mening mag delen.
En toen was het dus einde van de dag van vrijdag, de weeksluiting is geweest. Geen therapieën meer voor deze week. Nu even weekend.
Reactie plaatsen
Reacties