Een zaterdag (wel met lunch), maar zoals elke week...
Op de planning vandaag: wandelen met ouders en uit lunchen.
Verder geen planning. Zal vast weer gaan Simsen en me vervelen maar dat is latere zorg.
Rond 10 uur opgehaald door mijn ouders. We zijn met de auto naar het restaurant gegaan, waar we eerst in de natuur een stukje hebben gelopen. Daarna chocolademelk gedronken en toen geluncht. Ik had heel origineel 2 krokketten op brood. Was wel lekker.
Daarna nog even met de auto naar een winkelcentrumpje dichtbij, waar ik een nieuw telefoonhoesje heb gekocht en een soort blouseje die ik echt heel schattig vond. Nog even een ijsje gegeten en terug naar de gesloten behandelafdeling (die nog steeds op 1 mei dichtgaat)
Toen ik terugkwam nog even in de zon gezeten. Ik moet wel altijd oppassen met de littekens die ik heb. Die verbranden namelijk sneller dus goed insmeren!
Daarna even aan een blog op de website gezeten, toen ik een mailtje zag van mailmaatje van stichting zelfbeschadiging. Daar heb ik sinds deze week contact mee. Toch wel een lange mail verstuurd met een aantal antwoorden op haar vragen, vragen naar haar toe en gewoon delen hoe mijn week is geweest.
Mijn leven zou mijn leven niet zijn, als er toch weer uit het niets spanning ontstaat. Ik weet dan niet zo goed meer wat ik moet doen. Hebben jullie hier ervaring mee? Wat helpt er op zulke momenten bij jullie?
Reactie plaatsen
Reacties